het verslag van Robin
We schrijven 23 januari 2014. Een grauwe, regenachtige donderdag kwam tot zijn einde. Maar dit was geen gewone donderdag! Nee, vandaag stond de tweede borrel van het jaar op de planning om wat kleur te geven aan deze doorsnee januari-avond.
Geheel volgens traditie arriveerde ondergetekende fashionably late. Toen ik ons geliefde pilsetablissement betrad, zat de sfeer er al goed in. Ruben was net aan iedereen aan het vertellen hoe zijn Tinderescapades de afgelopen tijd waren verlopen. Menig foto en mooie quote passeerde de revue, tot genoegen van de aanwezigen. Aan het einde van dit onderhand bijna vaste puntje van de borrel was het tijd voor een kleine snack. Na het serveren van broodjes en bitterballen door Tjibbe en mij (aangezien we te laat waren) was het dan tijd voor de écht diepgaande gesprekken, zoals het handgrootte vs. cupmatenverhaal waar ik nu maar niet verder over uit zal wijden omwille van Rubens kleine handjes.
Ondertussen was de drank, ondanks de aanstaande tentamens van velen, niet aan te slepen en ook de eerste biertoren werd vakkundig leeggedronken. Ruben en ik besloten om aan het rad te draaien. Met vakkundige oud-bestuurdersprecisie gaf ik het rad een goede slinger en mocht ik als resultaat een flesje Desperados in ontvangst nemen. Het lot bepaalde dat Ruben een overheerlijke Spa Blauw kreeg. Jeroen zag het allemaal met lede ogen aan en liet zijn dat hij wel in staat was om sterke drank over te houden aan een draai van het rad. Dit met een niet al te laffe hoeveelheid Cointreau tot gevolg. Met wat hulp van anderen was dit snel soldaat gemaakt.
De avond vorderde en Frituursquadron bèta vertrok richting de Muur voor een klein culinair intermezzo. Leendert besloot hier om zijn patat uit te stallen over de gehele toonbank in plaats van in de puntzak. De andere frituurkoningen konden dit wel waarderen, de medewerker van de Muur wat minder. Vervolgens ontstond er om de één of andere reden (dit deel van de avond is wat vaag) het idee om allemaal wat geld in te leggen. Dit om Jeroen vet te mesten met een ontzagwekkende hoeveelheid chickenwings. Jeroen was er van overtuigd dat hij ze allemaal op kon eten, en verdomd, het lukte ook nog!
Aangetrokken door het vooruitzicht van een biertoren was aanstaand MSc de Roij naar de Friends gelokt voor enkele witgekuifde pretchinezen op zijn allerlaatste borrel als student, gezellig! Helaas werd deze avond vanwege de tentamenweek ’t Gat niet uitgespeeld. Rond een uurtje of 3 lag dan toch echt iedereen in bed. Voor Jeroen lukte dit pas na het wakkerbellen van zijn huisgenoten, aangezien zijn jas (inclusief fiets- en huissleutels) was verdwenen en hij door mij achterop de fiets werd thuisgebracht. Een smetje op een verder mooie avond. Ik kijk nu alweer uit naar de volgende borrel!